هنوز تخته سیاه دانشگاه تهران خاطره تدریس زیبای معلم بزرگ عرفان و معارف اسلامی را به یاد داره.
هنوز جاذبه و دافعه علی (ع) کهنه نشده، هنوز هم باید نگاهی انداخت به حقوق زن در اسلام و تعلیم و تربیت؛ شاید اگر اون همه تلاش صادقانه این معلم بزرگ نبود، پیامبر (ص) لبانش را نمی‌بوسید و اگر او فریاد واویلتا در حماسه حسینی سر نمی‌داد، بی‌شک تحریفات دین ریشه اسلام را می‌سوزوند. اتحاد اسلام و وضعیت مسلمین جهان اون روزها  یکی ازدغدغه های بزرگ او بود، هزاران بار فریاد برآورد که شمر امروز ما اسرائیل است؛ علی اکبرها امروز در فلسطین جان می‌سپارند؛ سپس برمی‌خیزند؛ مباد آن روز که دوباره حسرت بخورید چرا به یاری نشتافتید و فریاد هل من ناصر ینصرنی را پاسخ ندادید وکاش می‌دید پیروزی چشم گیر سال گذشتهءلبنان رووسر افرازی فلسطین رو که هویتی تازه گرفت و دست یاری مسلمین که باعث شد در مقابل اسرائیل قد راست کند. ای کاش ما نیز می توانستیم همچون او پیام آور اتحاد مسلمین درجهان باشیم و یا گامی کوچک برداریم در راه اجرای اسلام ناب محمدی.
امروز روز معراج خونین استاد بزرگ اسلام مرتضی مطهری است؛ روزیکه امام (ره) در فراقش اشک ریخت، روزیکه ملت ایران یکپارچه درمراسم وداع با فرزند امام (ره) آمدند.
آری مرتضی مطهری فرزند امام(ره) بود ستاره باران باد آن مزار نورانی وپاکش